«احمد» برای جامعه امروز حرف دارد/ چالش‌های پرداختن به شهید کاظمی
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۴۵۵۴
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم سینمایی «احمد» که در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد، درباره دغدغه پرداختن به پرتره شهید احمد کاظمی و عمل قهرمانانه‌اش در زلزله بم، به خبرنگار مهر گفت: روی زندگی شهید کاظمی مطالعه می‌کردم. زندگی شهید کاظمی سراسر لحظات و موقعیت‌های دراماتیک دارد؛ مبارزات ایشان قبل از انقلاب و بعد در سوریه، فلسطین، لبنان، کردستان و بعد با شروع جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس، پس از جنگ هم فعالیت‌های ایشان در قرارگاه حمزه و برقراری امنیت شهرهای مرزی غرب کشور، بعد ورود به نیروی هوایی و اقداماتی برای راه‌اندازی جریان تولید موشک در نیروی هوایی با همکاری شهید تهرانی‌مقدم و سپس حضور در نیروی زمینی و شهادت ایشان.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی توضیح داد: در بین همه این پژوهش‌ها چیزی که به چشم من آمد فعالیت شهید کاظمی در زلزله بم بود که به لحاظ سینمایی وجه متمایزی از یک فرمانده جنگ را در دل یک ماجرای اجتماعی داشت و به لحاظ محتوایی نیز احساس کردم حرفی که با فیلم «احمد» و فعالیت قهرمانانه شهید کاظمی در دل زلزله بم می‌شود زد، حرف جذاب‌تر و به روزتری است. از این‌رو دست روی این سوژه گذاشتم و شروع به تحقیق روی حضوروی در زلزله بم کردم که منجر به ساخت فیلم «احمد» شد.
ربیعی درباره این که با چه چالش‌هایی برای ساخت فیلم «احمد» مواجه شد چون حساسیت های متعددی برای پرداختن به وجوه مختلف زندگی قهرمانان ملی به ویژه شهدا وجود دارد، یادآور شد: وقتی که می‌خواهیم از واقعیت در سینما بگوییم دچار چالش‌های شدیدی می‌شویم. واقعیت برای تبدیل‌شدن به یک فیلم سینمایی، نیاز به دست‌کاری‌های دراماتیک دارد و فرق‌اش با فیلم مستند همین است به‌خصوص وقتی فیلم راجع به پرتره یک انسان واقعی و قهرمان ملی هست. طبیعتا حساسیت‌های زیاد از جانب خانواده، دوستان، نهادهای حاکمیتی و حتی مردم وجود دارد زیرا قهرمان‌شان را دوست دارند و با یک زاویه دید او را شناخته‌اند. اینکه بتوانیم روایت و زاویه‌ای را انتخاب کنیم که چالش کمتری داشته باشد و طیف‌های مختلف را از لحاظ حس و حالی راضی نگه دارد و جفایی به قهرمان نشود، کار سختی است.
کارگردان فیلم «احمد»، تاکید کرد: فیلمساز هم در قبال قهرمان مسؤولیت دارد. طی سال‌ها شاید یک فیلم از یک شخصیت و قهرمان ملی ساخته شود به همین خاطر برای فیلمساز مسؤولیت عرفی و مسؤولیت شرعی دارد که بتواند به درستی قهرمان ملی را روایت کند و حقی از او ضایع نشود. رسیدن به چنین نقطه‌ای نیاز به یک مراقبتی از سوی خود فیلمساز دارد. در مقام پژوهش باید ابعاد مختلف شخصیت را بشناسد و به لحاظ پرداخت به گونه‌ای عمل کند که مخاطب با قهرمان همزادپنداری و بر پرده سینما همه طیف‌های مخاطب را با خود همراه کند. سینما آینه درون فیلمساز است، فیلمساز باید به آن قهرمان باور داشته باشد و خود را به آن قهرمان نزدیک کند تا روایت‌اش روایتی از دل برآمده، از سر باور و صادقانه باشد. در سینما نمی‌توان ادا درآورد، سینما جادویی است که مشت انسان‌ها را باز می‌کند. اگر فیلمساز به سوژه اعتقاد و باور نداشته باشد طبیعتا به دل مخاطب هم نمی‌نشیند.
کارگردان فیلم‌های «لباس شخصی» و «ضد» درباره زاویه نگاهی که در فیلم «احمد» مدنظر قرار داده با توجه به دغدغه سیاسی موجود در ۲ تجربه قبلی خود، یادآور شد: فیلم «احمد» در رابطه با حضور شهید کاظمی در ۲۴ ساعت اول زلزله بم است. طبیعتا زندگی اجتماعی ما بی‌ربط به سیاست نیست. بخشی از هر اتفاقات که در هر پدیده‌ای در جامعه با آن سر و کار داریم، به شدت مرتبط با مسایل سیاسی است. معتقدم زندگی و مذهب بدون سیاست معنا ندارد. طبیعتا این وجه سیاسی کار هم در فیلم «احمد» دیده می‌شود.
ربیعی درباره لوکیشن‌های استفاده شده برای بازسازی مقطع زمانی مدنظر از زلزله شهر بم، توضیح داد: یکی از چالش‌های اصلی ما برای تولید فیلم «احمد» انتخاب لوکیشن بود. بیش از ۹۰ درصد فیلم ما در فرودگاه شهر بم روایت می‌شود و پیدا کردن چنین لوکیشنی خیلی ما را به چالش انداخت. فرودگاه‌های مختلف در شهرهای مختلف را بررسی کردیم و در نهایت با همکاری نیروی هوافضای سپاه بخش اعظمی از کار را در پایگاه هوایی قدر در فرودگاه مهرآباد و بخش دیگر را با همکاری هوانیروز سپاه در فرودگاه فتح در کرج کار کردیم. بخشی را هم در فرودگاه شهر بم کار کردیم.
کارگردان فیلم «احمد» درباره این موضوع که چرا کمتر کارگردانی به دلایل مختلف به سراغ ساخت فیلم در ژانر حادثه‌ای می‌رود و کمتر فیلم‌هایی در این زمینه ساخته می‌شود، تصریح کرد: فیلم مرتبط با یک حادثه به ویژه اگر حادثه طبیعی باشد، برای فیلمساز خیلی ریسک دارد. درآوردن روابط انسانی در دل یک حادثه به دلیل اینکه خود حادثه عظمت دارد، خیلی کار دشواری است. به دلیل عظمت حادثه، کارگردانی فیلم کار ساده‌ای نیست و باید به نکات مختلف اعم از تولید، مردم، جلوه‌های ویژه و غیره توجه شود. فیلمساز باید ذهن خود را منجسم کند و فیلم را به نقطه‌ای برساند که هم آن عظمت به خوبی درک شود و هم لحظات دراماتیکی را خلق کند که برای مخاطب عظیم‌بودن اصل درام و همچنین کاراکترها، قابل درک و فهم باشد. علتی که خیلی از فیلمسازها به سراغ این مدل فیلم‌ها نمی‌روند به دلیل حجم مسؤولیتی است که بر دوش کارگردان است. اگر کارگردان نتواند از پس کار بر بیاید هم انرژی‌ها و سرمایه‌ها و هم آبروی حرفه‌ای خود را به باد می‌دهد. ضمن اینکه وقتی یک شخصیت واقعی و حادثه واقعی را که مردم با آن آشنایی دارند روایت می‌کنید، اگر نتوانید آن را باورپذیر نشان دهید شکست عظیمی خورده‌اید.
وی تاکید کرد: من احساس کردم در این زمانه ساخت فیلم «احمد» هم برای ما، هم برای جامعه لازم است، حرفی که می‌زند حرف امروز جامعه است. ضمن اینکه می‌خواستیم بعد از ۲۰ سال یادی از مردم بم داشته باشیم و نگذاریم خاطرات آن شهید بزرگوار و اتفاقی که در بم افتاد فراموش شود.
کد خبر 6018946منبع: مهر
کلیدواژه: فیلم احمد چهل و دومین جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر فیلم سینمایی تئاتر ایران هنرمندان تئاتر شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر سی و نهمین جشنواره موسیقی فجر جشنواره فجر موسیقی ایرانی بهروز شعیبی جشنواره موسیقی فجر فیلم مجنون کارگردان فیلم شهید کاظمی ساخت فیلم زلزله بم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۴۵۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالش‌های موجود در ارائه خدمات به زنان سرپرست خانوار
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، حل مسائل اجتماعی همواره یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های جامعه‌شناسان و علم جامعه‌شناسی چه از لحاظ نظری و چه از لحاظ تجربی و عملیاتی بوده است.
صالح‌الدین قادری (دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی) در مقاله‌ای با عنوان «کنترل و مدیریت آسیب‌های اجتماعی زنان سرپرست خانوار» به این موضوع اشاره کرده است که چیزی که باعث می‌شود سرپرستی زنان خانوار به عنوان یک مساله اجتماعی شناخته شود، موانع و مشکلاتی است که بر سر راه سرپرستی زنان به وجود می‌آید و باعث می‌شود تا زنان سرپرست خانوار به عنوان قشری آسیب‌پذیر شناخته شوند.
* جیمز کرون و جامعه‌شناسی مسائل اجتماعی
قادری در این مقاله به این موضوع اشاره می‌کند که جیمز کرون درکتاب جامعه‌شناسی مسائل اجتماعی با توجه به این مهم که چگونه مسائل اجتماعی را حل کنیم؟ چند پرسش اساسی را در این حوزه مطرح می‌کند:
او در ادامه می‌نویسد این سوالات عبارت‌اند از: با وجود پیچیدگی در زمینە حل مسائل اجتماعی ما چگونه به این کار اقدام کنیم؟ آیا باید هرچه را به صورت فردی صحیح می‌دانیم انجام دهیم؟ یا شاید گروهی از جامعه‌شناسان گرد هم آیند و تصمیم بگیرند که چه باید کرد؟ یا اینکه باید هم چنان موضع بی‌طرفانە خود را حفظ و از گرفتن موضع شخصی اجتناب کنیم و فقط آن چه را در زمینۀ حل مسائل اجتماعی می‌دانیم، اظهار کنیم؟
ماکس وبر معتقد است ما فقط وظیفه داریم واقعیت را بگوییم و آن چه را رُخ داده گزارش کنیم* رویکرد ماکس‌وبر در حل مسائل اجتماعی
به زعم قادری یک رویکرد به تأسی از ماکس وبر معتقد است ما فقط وظیفه داریم واقعیت را بگوییم و آن چه را رُخ داده گزارش کنیم، توصیفی عمیق و فربه از مسأله ارائه کنیم، به تحلیل عوامل علّی، زمین‌های و مداخله‌گر مؤثر بر پدیده بپردازیم، و پیامد‌های احتمالی خواسته و ناخواستە آن را مشخص کنیم و براساس آنها توصیه‌هایی برای بهبود وضعیت انجام دهیم.
قادری در ادامه رویکرد دومی را مطرح می‌کند که در آن این پرسش مطرح می‌شود که ما به صورت عملیاتی و مشخص چه کار باید بکینم؟ و چه طرحی را با توجه امکانات، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های موجود در اندازیم؟ چگونه آن را اجرایی و عملیاتی کنیم؟ و چه مکانیسمی برای پایش، کنترل و نظارت و ارزشیابی آن بگذاریم؟ این رویکرد دوم پرسش‌های اینچنینی را مرتبط نمی‌دانند و درباره آن می‌گویند، کار ما نیست و به ما ارتباطی ندارد. کارفرمایان براساس نیاز‌های خود دانش تخصصی ما را در مورد مسائل به شکلی که توان و ظرفیت و امکانات عملیاتی‌کردن را دارند به کار گیرند.
این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد به طور کلی می‌توان گفت این جامعه‌شناسان ورود جامعه‌شناسان به حوزه حل مسائل اجتماعی را جایز نمی‌دانند و دلیل اصلی آنها این است که با ورود جامعه‌شناسان به حل مسائل اجتماعی، سایرین بر بی‌طرفی آنان شک می‌کنند و این باعث خدشه‌دارشدن اعتبار جامعه‌شناسی می‌شود. به نظر این گروه، قضاوت درباره اینکه چه کار باید بکنیم برعهده دیگران است.
* رویکرد کارل ماکس در حل مسائل اجتماعی
به گفته این پژوهشگر در این بین کارل مارکس، گرایش دوگانه‌ای دارند. یعنی هم می‌خواهد به این بپردازد که وضعیت اجتماعی چگونه هست و هم اینکه چگونه باید باشد؟ براساس این جمله از مارکس که فیلسوفان فقط جهان را تفسیر می‌کنند، اما نکتۀ مهم این است که بگوییم چگونه تغییرش دهیم از گروه اول می‌پرسند که هدف شما از اینکه این همه اطلاعات گردآوری، تشریح و تحلیل و تفسیر کنید و عوامل به‌وجودآورنده پدیده‌ها را مشخص کنید چیست؟
کارل ماکس معتقد است که فیلسوفان فقط جهان را تفسیر می‌کنند، اما نکتۀ مهم این است که بگوییم چگونه تغییرش دهیمقادری با نگاهی به نظریات متکفران مختلف جامعه شناسی می‌نویسد: این گروه به گام بعدی که تغییر وضعیت موجود است بی‌توجه نیستند. در واقع پرسش این گروه این است که ما که فهم خوبی از پدیده پیدا می‌کنیم و علل و عوامل را می‌شناسیم و پیامد‌ها را می‌دانیم، چرا خودمان وارد میدان حل مسائل نشویم؟ چون ما در این حوزه از همه متخصص‌تر هستیم.
در نهایت اینکه مقالۀ حاضر با تأکید بر رویکرد دوم درصدد ورود به حل مسائل اجتماعی است؛ بنابراین براساس این رویکرد به ارائۀ رویکرد‌های جدید مبتنی بر کمک گرفتن از فنآوری اطلاعات و ارتباطات و تکنولوژی‌های مرتبط با حوزه رویداد‌های استارتآپی است. جامعۀ هدف این مقاله زنان سرپرست خانوار نیازمند به عنوان یک آسیب اجتماعی گروه هدفی هستند که در راستای کاهش آسیب‌پذیری آنها یک طرح ارائه می‌شود.
* چالش‌های موجود در ارائۀ خدمات به زنان سرپرست خانوار
در تحلیل آخر نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که مهمترین چالش‌های موجود در ارائۀ خدمات به زنان سرپرست خانوار در راستای کاهش آسیب‌پذیری این گروه اجتماعی عبارت‌اند از: ۱) ارائۀ خدمات به این زنان از سوی مراکز دولتی، عمومی و خصوصی به صورت مستمر انجام می‌گیرد، ۲) ساالنه هزینه‌های هنگفتی در این حوزه صرف می‌شود، ۳) فعالیت‌های جزیره‌ای گسترده‌ای از سوی مراکز و نهادهای خدمات‌رسانی، دولتی، عمومی وخصوصی ارائه می‌شود، ۴) هیچ مکانیسمی که بتواند این خدمات را به شکل هم‌افزایانه و دارای شمول ارائه دهد وجود ندارد، ۵) هیچ نهاد قابل دسترس، آسان و دارای داده‌های بهروز به‌عنوان مرجع در این حوزه وجود ندارد، ۶) برخی از مددجویان به دلیل فقدان مکانیسم‌های رصد و پایش و آشفتگی موجود در این حوزه تمرکز خود را از توانمندسازی و اشتغال و کار به گردش میان خدمات‌دهندگان و دریافت خدمات معیشتی تغییر داده و عده‌ای هم به دلیل فقدان چنین مهارتی از خدمات محروم هستند، ۷) میدان ارائۀ خدمات به زنان بر ارائۀ بسته‌های معیشتی تمرکز دارد و کمترین توجه را به کارآفرینی و توانمندسازی دارد، ۸) دانش بهروز و راهکار‌های عملیاتی و اجرایی که هر روز توسط دیگرانی که با این مسائل درگیر هستند به اشتراک گذاشته نمی‌شود و اقدمات به صورت تجربۀ شخصی و براساس تصمیم‌گیر‌های محفلی پیش می‌رود.
انتهای پیام/
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد